Baasje gezocht

Deze kater werd al een tijdje verzorgd door de meldster, maar kwam vandaag gewond bij haar aan.

Hoi!

Ik ben Aapje. Je hebt mij misschien al eens voorbij zien komen tussen alle poezenplaatjes. Tijd om me even voor te stellen. Een paar maandjes geleden ging mijn leven z’n gangetje. Niets aan de hand. Totdat me plotseling iets is overkomen waardoor ik niet meer zo goed kon lopen en mijn staart er maar raar bij hing. Ik werd door iemand ergens heen gebracht waar ze me onderzochten. Helemaal niet leuk, ik werd heel boos. Maar er was niets te vinden zeiden ze. En intussen had ik al die tijd enorme honger! Ik was zo dun geworden dat ik bijna wegwaaide! Toen werd ik in een klein hokje gedaan en kwam er een mevrouw die me meenam. Ze liet me een paar dagen in een iets groter hokje zitten, maar dat vond ik prima want ze gaf me eten! Ik schrokte m’n buik lekker vol. Die mevrouw vond ik wel lief, dus hé, die knuffel ik wel hoor!

Na een weekje liet ze me mijn huis zien. Even een inspectie en meteen maar een paar favoriete plekjes uitgezocht. Maar wel het liefste in de buurt van die mevrouw, want die geeft me knuffels en eten, en daar hou ik van! Ik loop het liefst slalom tussen haar voeten, dan weet ik zeker dat ze me niet kwijtraakt. Mensen zijn best leuk.

De trap vond ik de eerste keer wel moeilijk. Toen heeft ze me opgetild en kwam ik ook boven. Maar intussen kan ik dat heel goed zelf. Mijn pootjes doen het weer uitstekend. En die staart… sja, ze zeggen dat die gebroken is geweest. En nu hangt ’t puntje er een beetje slapjes bij. Maar dat maakt niet uit, want die komt me toch wel overal achterna. Ik ben een blij Aapje!