Deze kittens werden op een zolder aangetroffen.

Oh, hoi!
Heb je mij echt op de foto gekregen? Nou dan heb je geluk, want ik ben een kleine wiebelkont en vind het heerlijk om te spelen. Als er wat te beleven valt dan sta ik voorop!

Er is 1 dingetje waar ik niet zo graag over praat, maar ik moet hier toch met de billen bloot...
Ik vind mensen een beetje eng. Ik laat mij dus niet zo maar aaien. Hoewel... als ik helemaal in de relaxmodus ben en ik doe mijn oogjes toe, dan vind ik het stiekem heerlijk om geaaid te worden! Ik ga dan spinnen en vind alles goed.... maar open ik mijn ogen en zie ik die mensenvingers voor mijn neus dan schrik ik me een hoedje, want die hoorde ik toch akelig te vinden? Tja... soms begrijp ik mezelf ook niet helemaal.

Toen ik zo'n 6 weken oud was, kwam ik samen met mijn 2 zusjes in de opvang terecht. We werden ontdekt op een verlaten zoldertje. Wat waren wij bang toen ze ons daar vanaf haalden! We hadden immers nog nooit mensen gezien! De veldwerkster zei dat wij de meest bange katjes waren die ze ooit had gezien. In ons gastgezin konden we vervolgens rustigaan wennen aan de mensen. We kregen er een lieve pleegmoeder(poes) bij die ons heerlijk verzorgde, ons vellletje likte en die ons ook nog bij zich liet drinken. Ik heb  het hier dus altijd heerlijk naar mijn zin gehad.

Nu ben ik klaar voor een nieuwe stap, wie durft dit avontuur met mij aan te gaan?

Liefs,
Noes