Hej Josefien hier. Toen ik binnenkwam bij mijn opvangmama was ik echt een heel bang katje. Liefst van al wilde ik dat iedereen uit m’n buurt bleef vandaar dat ik vaak zat te blazen als er iemand dichterbij kwam. Achteraf gezien was mijn opvangmama hier gelukkig niet door afgeschrikt! In het begin had ik nog een opvangbroertje dat met veel aandacht ging lopen, mooi dan kon ik rustig mezelf zijn.  Maar toen hij geadopteerd werd was alle aandacht voor mij.  Toen ben ik pas echt ontdooid en ben ik dikke maatjes geworden met mijn opvangmama, lekker samen knuffelen in de zetel en samen spelen.  Bij mijn nieuwe gezin ga ik ook weer een broertje hebben, hopelijk is hij net zo leuk als de eerste!  Mijn nieuwe mama ziet er alleszins heel erg lief uit. Ik moet gaan nu, weer nieuwe mensen en nieuwe vriendjes te ontdekken!