Hallootjes, Pippa hier

Ja ook ik krijg na mijn 2 broertjes mijn five minutes of fame.  Broertje Lou komt er ook nog aan . Als enige meisje tussen 3 jongens heb ik het soms wel te verduren hoor, zo’n macho’s ....maar ik sta mijn mannetje tussen al dat testosteron.
Ik heb trouwens enkele weekjes goed in mijn binnenste gelachen met mijn broers want die 2 opvangmama’s van ons…het zijn pateekes hoor, die zaten er dus compleet naast he.
Iedere dag opnieuw kwamen ze vrolijk roepend onze kamer binnen “hallootjes hoe gaat het met onze meisjes ?! “ Haha, lachen hoor en zelfs nu een tijdje terug de dierenarts heeft bevestigd dat er wel degelijk 3 jongens rondlopen zeggen ze nog steeds “ en meisjes alles kits ?” haha gekke opvangmama’s en ondertussen dus mijn broers maar denken dat ze stoer overkwamen…

Nu ikzelf ben gewoon een echt meisje, beetje slanker dan mijn broers en ik doe het dus allemaal wat rustiger aan.  Ik kijk de kat dus wat uit de boom. Want ik sta mijn mannetje dan wel in cats world maar jullie, de mens, vind ik nog een beetje raar en ben ik zo wat eerder het timide, rustige, afwachtende type.  Ik weet ondertussen dat jullie het goed menen en best wel lief zijn maar er zijn zo nog wat van die kleine dingetjes die ik nog niet helemaal onder de knie heb.  Opgepakt worden is er zo eentje van.  Zo van , handjes onder mijn buik en hupakee de hoogte in….brrrrrr dat is toch altijd even schrikken en meestal spring ik dan snel met een grote sprong weg.  Ik snap nog niet zo heel goed wat jullie dan eigenlijk van mij willen. Onze Poekie heeft dat ondertussen precies wel al door, die blijft netjes zitten en geeft de opvangmama’s dan kopjes en zo….zal hem eens vragen wat ik nu juist moet doen en of ik bang moet hebben…andere dingen vind ik dan weer wel leuk hoor.  Ik vind het bijvoorbeeld heel fijn om over mijn kopje gestreeld te worden,  dan gaat mijn spinmotor meteen aan, ga ik zelfs mijn kopje tegen je hand duwen of gooi ik mij helemaal languit op de grond zodat je mij eens goed kan strelen…hoho genieten se.

En net zoals ons koekjesmonster Shayne lust ik ook heel graag snoepjes. 's Avonds voor het licht uitgaat is er het “koekjesmoment” doe je me altijd plezier mee.

Onze opvangmama had daarnet nog fijn nieuws over onze eigen mama Grace.  Zij woonde tijdje in Villa Vagebond en heeft leuke mensjes ontmoet waar ze nu mee samenwoont ! En ze zei ook dat wij ook zo goed als klaar zijn om uit te kijken naar lieve mensjes die ons ook een eigen thuis willen geven.  Voor mij graag een huisje met mensjes die nog wat geduld met me hebben en me dus niet meteen alle dagen willen oppakken, want ja daar moet ik dus nog eerst even wat verder op oefenen he. Voor de rest heb ik niet zo veel eisen hoor.  Gewoon een fijn plekje waar ik, als ex zwervertje welkom ben. Een thuis met misschien wel een speelkameraadje of misschien wel met één van mijn broertjes , wie weet. Of gewoon waar ik alleen dat verwende katje ben, ook goed hoor. Zolang ik maar een warm plekje krijg om me neer te leggen en alle dagen wat lekkers krijg toegestoken…ik zie het al helemaal zitten.

Dus denken jullie nu…ohhh wat een lieverd is die Pippa nu toch …bellen, mailen, appen….het kan allemaal binnenkort en dan kunnen we een afspraakje regelen en worden wij misschien wel BFF ‘ers J

Lieve groeten, Pippa (ik ga nu snel effe bij onze Poekie wat meer info vragen over dat “oppakken” he )