Baasje gezocht

Er was eens een 6-jarige roodharige zwerfkat, zijn naam was Ed en hij woonde op een boerderij hier ver vandaan.
Elke dag werkte hij op het veld om aan eten te komen. Hij woonde samen met nog een aantal katten, ze hadden onderling een goede verstandshouding.
Elke morgen wachtte hij geduldig bij de poort, hij wist dat er eten onderweg was. Hij had maar drie pootjes en hupte als een konijntje over het erf.
Op een dag kwamen zijn vrienden verschrikt aangerend, ze hadden slecht nieuws. De boer was gestorven en de boerderij, de enige veilige plek in hun leven, afgebroken zou worden.
Ed werd boos, zijn hart was gekrenkt. Hij wreef voorzichtig met een zakdoekje over zijn betraande oogjes.
Er kwamen van die ijzeren kooien op het terrein, zachte stemmen fluisterden dat het goed kwam. Ed dacht: "Goed? Goed?? Mijn huis wordt afgebroken, hey joehoe!"
Edje werd gevangen en nagekeken door de dierenarts. Het verdict: Positief voor kattenaids.
Ed sloeg om zich heen, hij was furieus! En nu? Sjonge jonge zeg.
Weer mocht hij een autorit maken, ditmaal richting Maaseik, nl. kattenasiel Villa Vagebond.
Hij maakte al snel kennis met zijn medebewoners die hem een high five gaven en het ontbijt met hem deelden.
Ed slobberde dankbaar zijn maaltijdje op en sloop vervolgens in een klimpaalhuisje. Dit werd zijn nieuwe veilige onderkomen, weliswaar geen boerderij, maar je moet toch wat.
Mensen waren zijn vijanden, weg, ksssjjjt hup hup!!
Maar langzaam brokkelde zijn zorgvuldig opgebouwde pantser steen voor steen af. Er kwam weer licht en gloed in zijn oogjes, een zachte blik, een opening.
De mens was geen vijand meer, deze werd zijn vriend.
Kriebeltjes achter zijn oren, een aai over zijn koppetje, hij sloot vriendschap met zijn verzorgers. Hij wilde niet meer boos en bang zijn.
Zijn oogjes moeten regelmatig schoongemaakt worden, hij laat het soms wel, soms niet toe. Ed bepaalt.
Elke dag droomt Ed weg, hij weet dat hij voorgoed afscheid moest nemen van zijn boerderij, maar hij kijkt nu naar de toekomst. Wat zal hem dit brengen. Bestaan er mensen die hem nemen zoals hij is?
Edje sluit zijn oogjes en er ontsnapt een kleine zucht uit zijn keeltje. Dromen mag altijd, zijn soulmate bestaat, we moeten alleen nog even zoeken <3