Deze aids-positieve kater namen we over van onze collega's van Kat zoekt Thuis.

Elvis has left the building ...

Zo daar komen ze dan. De waterlanders omdat een hele toffe kater na een verblijf van meer dan twee jaar onderweg is naar zijn nieuwe thuis. Lieve Elvis, je was een lieve vriend voor ons en al je poezenkameraadjes. Je begroette iedere kat met een luide en ethousiaste kreet en een kopje. Toen je Winston voor het eerst ontmoette kreeg die zo een kopstoot dat ik zijn tanden tegen elkaar hoorde klapperen. Flo die mocht je graag wel eens plagen, zo een beetje de stoere macho uithangen en dan gauw gaan lopen alsof je heel erg onder de indruk was wanneer ze naar je blies. Maar vooral met Sumo was je hele dikke maatjes. Uren hebben jullie samen in de buitenren doorgebracht en wanneer Sumo naar binnen of buiten ging, dan liep je er heel snel achteraan, samen op avontuur, op muizenjacht ... of samen naar de etenskommetjes. Want eten dat is je echte passie. Bij iedereen ging je eten stelen. Je perste je kopje gewoon naast dat van de andere in het kommetje en als dat niet lukte trok je het met je poot vanonder hun neus. Je relatie met mensen was wel wat anders. Je bleef altijd een beetje schuw en achterdochtig tenzij het etenstijd was natuurlijk. Nochthans, stiekem vind je het fijn om over je kopje gestreeld te worden, dan komt er een luid spinconcert. Ik hoop dat je het naar je zin zal hebben bij je nieuwe baas en je nieuwe poezenvriendje. Het gaat je goed vriend. Goodbye Elvis, jij bent gewoon de King!