Hoi!

Klaasje hier! Sorry voor de flitsogen maar ik zit veel in de krabpaal omdat ik me daar veilig voel en dan is het moeilijk om een mooie foto te maken. Belangrijk is dat ik eindelijk zelf het woord mag nemen om op zoek te gaan naar een nieuwe thuis!

Oud worden... Hoe denken jullie erover? Men mag hopen dat men een lange, gezonde en een waardige oude dag beleeft. Helaas is dit niet voor iedereeen weggelegd. Men moet chance hebben, zowel mens als dier. Ikzelf heb reeds de gezegende leeftijd van 12 jaar maar mijn medisch dossier zit niet echt mee. Ik heb slechts twee tandjes meer, een verfrommeld oortje én ik ben stekeblind... Ik heb dan ook lang op 't straat geleefd voor er hulp werd gezocht. Misschien had ik gezonder geweest als die reddende hand mijn pad eerder had gekruist. Maar ik mag al van geluk spreken dat ik het overleefd heb want zo blind op zoek gaan naar eten en een schuilplaats? Ik kan je verzekeren dat dit geen makkie is. Enfin, het is wat het is. Genoeg gemijmerd over het verleden. Het heden en de toekomst, dat is wat telt! In Villa Vagebond word ik goed verzorgd, zelfs die kriebelende oormijt behoort nu tot de verleden tijd en ik begin mij al een beetje te onspannen. Mijn moraal zit goed en ik geniet van het leven wat voornamelijk bestaat uit chillen en een kort tripje door de kamer.

Laat je je door mijn blindheid ontmoedigen? Ik niet! Ik heb er leren mee leven en de hoop op een nieuwe, goede thuis is immens groot!
Waaruit moet deze bestaan? Liefst geen kindjes, die vind ik te onvoorspelbaar. Ik zou graag bij rustige mensen terechtkomen die mij nog enkele goede jaren bezorgen en mij waarderen zoals ik ben. Vergeet niet dat de dankbaarheid van een zwerfkat (en zeker een blinde) immens groot is, als deze na jaren van miserie uiteindelijk kan genieten van rust, lekker eten en op tijd en stond een liefdevolle kriebel onder de kin. Bij mij zal dit niet anders zijn! Beloofd!

Vertel het aan al je vrienden en kennissen dat ik een stabiele thuis zoek en dat men mij kan bezoeken in Villa Vagebond!

Ps. Om kennis te komen maken moet je je niet opdirken hoor. Ik zie toch niets en hecht trouwens meer belang aan het innerlijke!