Hallo mensen,

Ben ik niet een mooie verschijning, met mijn rode koppie? Ik hoor ze vaak bewonderend over mij spreken. Ik ben de vreemde eend in de bijt tussen al die zwarte broertjes en zusjes. Maar ik ga er niet van naast mijn schoenen lopen. Ik weet immers ook wel waar ik vandaan kom. Mijn mama was "maar" een straatkat. Ze was een kleine, dunne tienermama. Ben ik effe blij dat mij het lot van het harde straatleven bespaard blijft! Tenminste, ik hoop dat er iemand is die een lekker warm mandje voor mij heeft. Ik heb in ieder geval heel veel te bieden. Ik ben een lief, knuffelig woezepoezeltje dat graag op jouw schoot wil zitten en je mag me dan oneindig lang aaien waardoor jij weer helemaal ZEN wordt. Super toch?

Ik ben nog niet direct te adopteren, want ik moet eerst nog ff bij mama blijven. Maar je mag wel al naar mij komen kijken!