Gizmo en Tabby gaan voor de gouden mand!

Wij zijn twee broers en we vinden het de hoogste tijd worden om onze wereld uit te breiden!
Mijn naam is Tabby trouwens, en mijne broer heet Gizmo.
Vroeger, toen ons leven nog niet zo simpel was, liepen we wat zielig te wezen op straat. Elke nacht kropen we dicht tegen elkaar en fluisterden we onze dromen in elkaars oor. We konden het niet voorstellen dat het straatleven ons gehele leven zou bepalen. Blehhh, not funny.
Dus, plan de campagne. Beetje sneu kijken naar de mensen zo van: "Nou, dit gunnen jullie ons toch zeker niet?"
Bingo! We werden gevangen en ondergebracht bij een opvanggezin. Maar wacht es effe... moesten we nou contact gaan maken met de grote tweebeners? Joehoe, DAT was niet de bedoeling. We wilden een warm bed, een buffet om aan te schuiven, maar niet dat gekir en gekeuvel met mensen, Ja duh.
We besloten om wat te blazen en heel gevaarlijk te kijken. Beetje verstoppen en mokken.
Maar die tweebeners bleven maar komen en ik moet eerlijk zeggen: Altijd was er wat te smikkelen. Zo gek waren ze nog niet.
We begonnen een beetje medelijden te krijgen met onze opvangmama, dus Gizmo begon me te porren zo van: "Nou, ga er dan eens naartoe!"
"Zeg lekkere, doe het zelf.."
Maar vooruit, ik ben nou eenmaal de dapperste, voorzichtig al schuifelend met een frons op mijn snoet, waagde ik me aan die hand die ons altijd voedt. En ineens! Ineens voelde ik een hand over mijn koppetje gaan. Een zachte hand, al kriebelend in mijn nek, kroelend aan mijn oortjes. Nou ja zeg, dat is LEKKER! Doe maar door... af en toe een snoepje erbij, mij hoor je niet klagen, ha!
Ik riep mijn broer erbij en die werd toch wel nieuwsgierig. Met kleine stapjes kwam hij onzeker naast me staan. ik knikte hem bemoedigend toe. Ja hoor, daar ging haar hand, over dat kopje van Gizmo. Je had het moeten zien joh, die snoet!
Ik hoorde zelfs een zalig geluidje uit zijn keeltje komen. Prrrrrr, prrrr..
Dus nu zijn we om! Oke, we zijn geen schootzitters en je moet ook niet eens gaan rennen ofzo, dat vinden we stom, maar we genieten nu wel van menselijk contact. Stoer he, hey
En nu mogen we dus een huisje zoeken, saampjes, bij jou. Als je wil, als je ons ziet zitten.
Wel even bij ons op intake komen, dan kunnen we uitleggen hoe onze regels zijn, kwestie van duidelijkheid scheppen. Fijn voor jou, fijn voor ons.
Nou, en als jij ook nog snoep hebt die niet hoog op de kast staat, dan denk ik dat we kunnen matchen.
Tot snel, en Gizmo zegt ook toeledoe