Mijn naam is Greetje.
Sinds januari wonen mijn zussie Juultje en ik in een gastgezin met een aantal andere katten, een hond Doenja en het schildpad Sagera.
We zijn gevonden in een garage in Maasmechelen en waren nog te klein om het alleen te redden. In het begin wilden wij vooral met rust gelaten worden, gewoon eten ,drinken en een schone kattenbak was meer dan genoeg voor ons. Handen waren eng en daar hebben wij behoorlijk mee gevochten. Juultje was daarin nog feller dan ik.
Maar ja.... aaien bleek uiteindelijk toch toch niet zo eng. Meestal vind het heerlijk om als ik rustig lig achterop mijn koppie gekriebeld te worden en begin dan luid te spinnen. Niet altijd hoor.... alleen als ik daar zin in heb en als ze het rustig aan doen. Oppakken moet ik nog niet veel van hebben. Maar... Juultje krijst als een varken als ze opgepakt word. Lachen joh.
Ik ben niet zo’n druktemaker als mijn zussie. Ik hoef niet zo nodig de hele tijd aan mijn conditie te werken . Juultje kan dan gelukkig door Pauly of Chrissy , de andere opvangers bezig gehouden terwijl ik lekker geniet van de buitentv. Heerlijk op de vogeltjes en eekhoorntjes loeren in de voortuin vanaf de vensterbank boven de verwarming.
Maar een aantal keren per dag moet ik wel mijn energie kwijt op het kattencircuit hier in de woonkamer. Juul en ik doen dan wedstrijdje wie het verste kan springen. Juultje oefent meer dus die wint meestal.
Nee met ons tweetjes is het nooit saai. Aan onze “sociale vaardigheden” moet nog gewerkt worden maar dat komt helemaal goed.