Ik leefde een heel gelukkig leven met mijn baasje en hondenvriendjes, toen hier abrupt een einde aan kwam...
Mijn baasje bleek ongeneeslijk ziek te zijn en zocht een goed plekje voor ons....Ik mocht naar Villa Vagebond, daar is het fijn en veilig, zeiden ze mij. Ik ben nu bijna een maandje hier en ik moet zeggen dat ze niet gelogen hebben.
Lieve verzorgers die met mij knuffelen, zoals mijn baasje dat deed. We krijgen de lekkerste hapjes en overal zijn knusse ligplekjes.
Ook mogen we buiten spelen, maar dat is niet zo mijn ding. Ik heb geen problemen met de andere katjes, maar ik zoek ze niet op. Ik ken alleen mijn hondenvriendjes om mee te spelen. Soortgenootjes zijn nog nieuw voor mij. Desondanks valt het mij niet tegen en lukt het me aardig om mijn weg te vinden.....behalve dat ene grote gemis...een eigen baasje, een eigen thuis...
Maar optimistisch als ik ben, weet ik zeker dat dat ook weer voor mij weggelegd is. Ik ben nog jong, gezellig en rustig. Een fijne huisgenoot om jouw leven op te fleuren. Met mij aan je zijde, hoef je nooit meer eenzaam te zijn. Wat denk je ervan? Zullen we eens afspreken?