alleen teruggevonden aan de afrit van een autostrade, je zou voor minder na aankomst bij het gastgezin in slaap gewiegd willen worden. Na een nachtje in quarantaine, snakte ik wel naar wat gezelschap. Mijn stiefzus Pia zag mijn komst niet zo zitten en dit liet ze ook merken. Mijn grote stiefbroer Robin kwam echter al meteen kennismaken met snuffeltjes en een tikje op mijn kopje. Ondanks mijn inhaalmanoeuvre op de weegschaal, ben ik misschien nog wel de kleinste van de bende, toch heb ik mijn plaatsje opgeëist in de groep. “Ik kan ook blazen hoor, Pia!” Ondertussen zijn we allemaal dikke vrienden maar mijn grote broer Robin vind ik echt de max (behalve als hij mijn eten opeet!). Ik ben soms nog wat onzeker en kruip eerst weg als er bezoek komt maar als ik gestreeld word, kan ik het niet laten om mijn oogjes te sluiten en ten volle te genieten. Heb jij een warm nestje voor mij en mijn grote broer Robin?