Nou hier gaan we dan…wij mogen op zoek naar ons eigen gezin. Doodeng maar we gaan het toch doen.

Wij zijn Bobby en Billy, twee broers en dikke vrienden, vier pootjes op één buik. We zijn een schattig stel al zeg ik het zelf. Mij, Bobby herken je aan de witte stip naast mijn neus en volgens mijn pleegmama staan mijn oogjes een beetje dicht bij elkaar. Moet ze altijd om lachen, niet uitlachen hoor, maar ik zie er blijkbaar gewoon grappig uit. Ben eigenlijk niet zo’n clown hoor, eerder het rustige schuwe type. We hebben als kleine jongens buiten geleefd met onze mama dus toen we ineens in een echt huis terecht kwamen moesten we toch wel even wennen. Ik heb veel geblazen en heel veel verstoppertje gespeeld. Met blazen en boos kijken zijn we gestopt, verstoppen blijft nog wel een dingetje want dat vinden we nog te fijn. Heel voorzichtig laten we ons steeds vaker zien, vooral ’s avonds want overdag moeten we nog veel slapen anders zijn we te moe om ’s nachts te spelen. Mijn broertje Billy durft al vaker zijn neus onder de bank uit te steken. Hij is een stuk kleiner dan ik, ik weet ook niet waarom want hij eet evenveel als ik. Hij is klein maar dapper, de beste broer ter wereld. Bij hem voel ik me veilig. Ik zou hem niet willen missen vandaar dat we graag samen op zoek gaan naar een eigen gezin. Is er iemand die nog op zoek is naar twee knappe jongens (ik ben niet zo fotogeniek als Billy…)? Iemand die ons de kans geeft om te wennen ook al kan dat even duren? Iemand die kan wachten met ons aan te raken? Schrijf dan gauw een mailtje misschien zien we elkaar dan snel.

groet Bobby en Billy