Joeri

Nou, hoi. Ik zit even naar woorden te zoeken, omdat ik niet gewend ben het woord te voeren en al helemaal niet om mezelf beetje te promoten. Vind ik raar.
Goed, dus, ik kom uit Zonhoven. Mijn leven was best oke. Ik had een persoon die me eten bracht, af en toe een gesprekje aanknoopte, me zag, mij belangrijk vond. Aan alles komt een eind, ik wist het niet. Ze had wat probleempjes en moest verhuizen. Ik kon echter niet mee, dus werd er naarstig gezocht naar een oplossing. Niet evident, want tja.. ik was geen knuffelige kroelepoezenkat, maar mijn vertrouwen in de mens was er wel. Gewoon beetje afstand, mondmasker niet nodig.
Na een schijnbaar lange zoektocht, was ik hier welkom. Maar mijn argwaan had de overhand. Ik kende die omgeving niet, ik wist niet hoe het ging zijn, hoeveel katten er zouden wonen, hoeveel mensen met mij wilden praten. Ik heb nl. graag één persoon, één belangrijk iemand die er altijd voor mij is, iemand waar ik een band mee kon opbouwen. Twee was ook goed, maar je snapt me.
Maar soit, ik liet het op me afkomen en ik vond het behoorlijk eng, kan ik je wel zeggen.
Ik koos een mooie schuilplek in de buitenren, een tunnel. Gaaf ding, niemand ziet me, maar ik kan voor en achter me spieken.
Ik word een beetje hieperdepiep van zoveel katten, maar wie niet. Het is geen normale situatie, ook al is dit momenteel mijn veilige haven...
Ik ben aids-positief getest, yeah right... daar gaan we weer. Bang voor mensen, aids-positief en een overload aan ubercute kittens op internet. Ik ben een brave weet je. Ik maak met niemand ruzie, helemaal geen zin in, hou van structuur en rust.
Er zijn zoveel verschillende verzorgers, dat het me maar niet lukt om een band met iemand op te bouwen. Ik weet van mezelf dat ik af en toe benaderbaar ben, sterker nog...ik heb heel veel in mijn mijn mars, maar het komt er hier gewoonweg niet uit, het gaat niet.
De drukte en de verscheidenheid aan gezichten maken me onzeker en dan hou ik me gedeisd. Snap je?
Ik weet dat ze me hier de wereld gunnen, daarom krijg ik nu de kans om mijn ding te zeggen.
Is er een klein kansje dat jij mijn persoon bent? Een afgezette tuin zou ik enorm waarderen...
Heb jij geduld, neem jij mij zoals ik ben? Dan wil ik met jou samen de uitdaging aan gaan. Jij?
Knipoogje, Joeri, 5 jaar.

Hij is erg graag buiten maar mag enkel in een kattenren of goed afgesloten tuin naar buiten omwille van fiv+

Joeri valt onder onze aids positieve katten. Hij heeft een lintje voor z'n naam, omdat hij Fiv+ getest is. We zoeken een heel bijzonder baasje voor hem. Indien u zelf geen Fiv+ katje kunt adopteren maar hem wel wilt ondersteunen kunt u Joeri op afstand adopteren.