Mijn leven heeft een drastische wending gekregen. Eerst liep ik met mijn twee kinderen nog buiten, een onzekere toekomst. Ik vond het vooral voor mijn kinderen erg, ik had ze zo graag een veilige haven gegund. Elke nacht droomde ik over regenbogen met gouden mandjes aan het einde. Goud zelf hadden we niet nodig, wat moet je ermee.
Mijn gebeden werden gehoord en ineens bevonden wij ons in een huis vol warmte en liefde. Mijn kinderen gilden van plezier, die opgetogen smoeltjes verwarmden mijn hart.
Er werd me gevraagd of ik eventueel een ander poezenkind wilde adopteren, ze was zo alleen, snakkend naar wat moederliefde.
Jazeker, komt er maar bij! Het was een dolle bedoeling, maar ze groeiden zo hard dat we serieuze gesprekken hebben gevoerd. Zij mochten hun vleugeltjes uitslaan, ik had er vrede mee. Het einde van de regenboog werd een feit. Zalig toch!
Maar goed, nu ben ik aan de beurt. Ik heb een zachtaardig hart en voor mij zijn de aaitjes die ik krijg zaaaaalig. "Lekker vertroeteld worden hè, dat heb je verdiend', fluisteren ze me toe.
Verder wil ik graag de dag met je doornemen. Ik observeer veel en heb daar mijn mening over. Als we samen aan tafel een kopje catmilk drinken en snacken, doe ik het allemaal uit de doeken. Heb je een groot luistervermogen?
Tot slot vind ik het belangrijk om onbekende terreinen eerst in me op te nemen. Kwestie van weten waar alles staat en waar ik mijn knusse slaapplekjes ga kiezen. Nieuwe geluiden horen daar ook bij, eerst effe horen of ik het wat vind.
Maar hey, wij worden vrienden voor het leven, ik kan jouw hart sneller doen kloppen en jij mag de mijne verwarmen ❤
Kusjes van mij xxx