Ik ben Kimbo en ik ben een mama's kindje. Ik kom daar gewoon voor uit, ook al ben ik al een grote jongen van 7 maanden oud. Doet me helemaal niets, het is gewoon zo. Mama is de liefste van de heeeele wereld en ik hou van haar van hier tot de maan en weer terug. Ben je kei lang onderweg, zegt Wikipedia.
Zij is mijn grote steun en toeverlaat, want ik vind mensen nog een beetje spannend ahum. En dan roep ik heel hard: "Maaaaam, er staat hier weer zo'n tweebener, redt mij!" Ik zie dat ze dan een beetje moet lachen, want zij vindt tweebeners namelijk helemaal geweldig. Snappen wie snappen kan. Maar eigenlijk is dat wel goed, want ik observeer haar en vraag me toch wel af of ik ook niet over die drempel heen moet. Ze lijkt aaitjes zaaaalig te vinden.

Ik ben Rioba, ja ik onderbreek effe.  Mijn grote jongen heeft gewoon een beetje tijd nodig, beetje geduld, dan komt dat helemaal goed hoor. Tis toch zo'n bengeltje. Hij geniet van spelen, vooral die speelstokjes kan hem erg bekoren, dus speeltherapie lijkt me wel een goede oplossing :-)
Ik daarentegen, vind jullie mensen hartstikke lief.  Ik ben rustig, kom graag bij je liggen en strelen maar!
Kimbo is dol op knuffelen met mij, komt goed uit, want ik ben de grootste knuffelkont! En natuurlijk een topmama... want als Kimbo samen met mij geadopteerd wordt, kunnen wij hem samen tonen dat jullie mensen eigenlijk hartstikke gezellig zijn. Toch!

Nou, spreken we wat af? Komt helemaal goed <3

Rioba wordt enkel samen met Kimbo geplaatst.