Ik had een redelijk bewogen leven achter de rug, op de camping. Afhankelijk zijn van de goedheid van de kampeerders, elke dag afwachten hoe we ons buikje konden vullen. Ik heb geregeld mijn bedje opgezocht met een lege maag. Ik woonde wel in een mooie omgeving, dat dan weer wel. Zo lekker idyllisch aan het water, wie kan dat zeggen. Toch?
Maar dat water was een paar maanden geleden niet zo romantisch. Het kwam onverwachts en met lange armen greep het alles wat het tegenkwam. We moesten vluchten, samen met de mensen. Ik zocht een zo'n hoog mogelijke plek op en met een bang hartje heb ik afgewacht.
Ik had het gered, maar de camping? Die was weg, mijn thuis was weg...
Gelukkig werd ik samen met mijn vrienden gevangen en ondergebracht, daar waar ik nu zit. Ben er nog steeds dankbaar om, kon ik eindelijk eens op adem komen. Slapen, eten en weer slapen, de boel even verwerken, snap je.
Maar het gaat nu hartstikke goed met me! Ik vind de mensen hier enorm aardig en heb al heel wat hartjes op hol laten slaan, haha. Jawel, ze zeggen dat ik zo'n lieve jongen ben en blijkbaar errug knap. Ik zeg niks, dat weet ik niet, maar met die complimentjes mag je vooral doorgaan. Vind ik leuk.
Goed. Nou, de buitenlucht blijft me trouwens wel bekoren, ik ben geregeld te vinden in de buitenren. Even een toertje doen, neus in de lucht en de koele lucht opzuigen. Za-lig. De wind, het geluid van ritselende takken, hmmm.. heb ik nodig. Vitamine D kun je nooit te weinig krijgen.
Andere katten om me heen vind ik prima, ben ik ook gewend, kom uit een grote groep. Gewoon even een goeie taakverdeling maken, afspraken maken en we kunnen prima onder 1 dak.
Kleine kindjes vind ik op afstand hartstikke leuk, maar ik woon er liever niet mee samen. Te druk, maar ze zijn vaak zo lekker impulsief en dat is een dingetje waar ik dan wel weer moeite mee heb. En dat mag, is niet erg.
Ik zoek dus een gouden mandje waar ik later ook een buitenwandeling kan maken, waar het goed wonen is met lieve fijne mensen. Meer moet dat niet zijn, het is zelfs iets waar ik nooit over heb durven dromen. Best wel sneu.
Nou, wat doen we, afspreken? Dikke knuffel van jouw Loic

loïc is een schatje. Hij is een rustige kater, en na even te hebben moeten wennen komt hij meteen als je de kamer binnenkomt. Hij houdt van knuffelen.
Hij is ook heel graag buiten, houdt niet van hele dagen binnenzitten.