Pjoetr ( 5 maanden)
Ik kende jullie mensen van een afstandje. Ik wist niet beter.
Maar toen kwam de grote mijlpaal! Ik mocht logeren bij een opvanggezin. Dit betekent dus ook: allemaal nieuwe geluiden, andere katten, kleine mensjes, grote mensen waarbij de afstand wel hele andere koek werd!
Ik moet zeggen, ik begon er al vrij snel aan te wennen. Jong hartje ikke, flexibel en meegaand.
Ik vond het wel knus zo, en die warmte en dat zalige eten a volonté. Nou, daar kan ik wel aan wennen, no problemo.
Stapje voor stapje liet ik het nieuwe avontuur toe. Even voorzichtig piepen, dan een aaitje over mijn snoet. Echt wel knap zo, van mij. Dappere Pjoetr.
En nu? Nu loop ik zelfs tussen de spelende kleine mensjes, hoe vind je die! Dat wordt wat met mij, oke, oppakken effe niet, maar zoals het nu gaat? Wie weet..
Ik blijf oefenen en de grote mensen moedigen me aan en stellen me gerust. Heb ik wel nodig, dat ik mijn eigen dingetje mag doen, zonder forceren. Krijg je een blije snoet voor terug.
Heb jij ook nog katten in huis? Lijkt me top! Kunnen we theekransjes houden en babbelen over 'hoe om te gaan met nieuwe dingen'.
Mag jij me ook bij helpen, worden we soulmates en nog meer van datte. Doen we!
Tot later?
Wilt u meer info over deze poes? Mail ons dan nu!
|