Marie wil op pensioen
Ja, klopt. Ik heb wel zin in een pensioentje.
Welnu, sommige zouden me kunnen herkennen. Ik heb een tijdje op café gezeten. Kat op schoot.
Nee, voor mij geen alcohol, ook cola kan mij niet bekoren. Een glaasje catmilk wil ik wel naar binnen slobberen, rietje niet nodig.
Het kan zijn dat ik mijn intrek weer ga nemen in het café Kat op schoot, maar we gaan het eerst eens zo proberen.
Wat ik nodig heb? Een bed. Een zacht bed met kussens, een matras waar mooie dromen in verstopt zitten. Languit soezen, slapen, dutten, rekken, strekken en neerploffen. Slapen is zo lekker, zo zalig!
Ik heb mijn hele leven gewerkt en nu kan ik alles eens loslaten...
Ik hou van lekkere hapjes en knuffels, veel knuffels. Ik ben dol op jullie mensen!
Mijn hartje is week en fluweelzacht, net als mijn vachtje. Mijn uiterlijk weerspiegelt mijn karakter, een lieve warme, rustige persoonlijkheid.
Ach, ik heb niet meer nodig. Ik wil mensen om me heen, een bed om mijn dagen te slijten. That's it!
Mijn pensioentje is bescheiden. Meer moet dat niet zijn...
Wie wordt mijn beste vriend?
Lieve kus, Marie