Ze liep al maanden in dezelfde straat, ze was van niemand. Haar oude ziel had een sterke overlevingsdrang. Dag en nacht, in regen en wind, ze was op zichzelf aangewezen.
Ja, er was gelukkig iemand die haar eten gaf, haar enige vangnet. Maar dat was het.
Haar hartje zo lief en breekbaar, haar lijfje zo broos. Er zat geen vet op haar botjes, je voelt enkel een ruggengraat.
Tijd om dit omaatje te helpen. Eigenlijk hebben we totaal geen plek, we houden niet van proppen, maar we zijn nu een klein beetje begonnen met proppen,want we missen nieuwe gastgezinnen.
Zij moest geholpen worden, punt.
We haalden haar op, terwijl ze ons maar kopjes uitdeelde, en een zacht gespin ontsnapte uit haar rauwe keeltje. Mooi omaatje.
Onze dierenarts besloot haar eventjes in opname te nemen. Doeke ❤
Er werd een uitgebreid bloedonderzoek gedaan waar gelukkig niks raars uit is gekomen, ondanks dat ze al heel oud wordt geschat. Gelukkig maar..
Ze is nu lekker in onze opvang.
Ze heeft wel diarree, dus daar wordt ze nu voor behandeld. Maar een honger dat ze had, een honger! Ze schrokte het lichtverteerbaar eten naar binnen en ondertussen bleef ze kopjes uitdelen. Ze is zo'n lieve schat!
We gaan aan de slag hè Doeke? We gaan er tegenaan en nu nooit meer honger, dorst en kou X