Hallo Fluffy hier,

Kan je mij goed zien, want met mijn stevige haardos is dat soms wat moeilijk.

Ken je het verhaaltje van mijn zussen en mij nog? Ik zal je geheugen even opfrissen.

Wij leefden deze zomer samen op straat en kregen af en toe wel eten van lieve mensen wat wel fijn was. Maar toen begon ik wat ziekjes te worden en werden we met z’n drietjes gevangen en sindsdien zitten we bij ons opvanggezin.

In het begin vonden wij dit allemaal wat te spannend, dus verstopten wij ons goed.

Maar na een poosje kwam mijn nieuwsgierige aard terug naar boven en wilde ik dit nieuwe plekje eens goed verkennen. En wauw er was hier geen regen en wind, maar wel lekkere zachte mandjes, speelgoedjes, maar vooral veel en lekker eten !!

Dus vond ik het niet meer dan normaal die mensen te bedanken die dit voor mij deden en dus ging ik elke dag wat dichter om dan opeens geaaid te worden. Hoe leuk is dat wel niet!

En dus ga ik nu met mijn vernieuwd zelfvertrouwen regelmatig eens langs voor de nodige aaitjes en aandacht.

Dit gaat zo goed en mijn opvanggezin vindt het tijd dat ik op eigen pootjes ga staan, zonder mijn zussen.

Ik ga dus op zoek naar een huisje, liefst waar het wat rustig is, felle geluiden zijn niet aan mij besteed. Een andere kat zou wel fijn zijn maar is geen must.

Dus zoek je een lekker donzige kat, die je zo vaak je maar wilt kopjes komt geven, dan ben ik diegene die je zoekt. Maar geef we wel de tijd om mijn nieuwe omgeving en baasje(s) te leren kennen.

Liefs Fluffie