Nou dat was me wat!

Hoe ik daar nu op die straat belandde weet ik echt niet meer , maar ik was behoorlijk van mijn padje. Iemand zag me daar als een rolmops liggen en wist dat het niet goed was. Ik werd opgepakt en naar de dierenarts gebracht. Die dachten dat ik was aangereden, dat was natuurlijk ook een logische redenering. Echter was ik volledig in mezelf gekeerd en had geen contact met de wereld om mij heen. De dierenarts snapte er niets van. Mijn bloed was dik in orde, ik had geen pijn en toch was ik niet ok. Ik werd later opgevangen door Zwerfkat in nood en kwam bij een hele lieve en kundige opvangmama terecht. Die heeft mij weer op het rechte pad gezet door mij veel liefde te geven en nu geniet ik weer van mijn omgeving en ow wat kan ik genieten van een aai over mijn bol en lieve woordjes uit jouw mond. Wat ik de hele dag zoal doe? Nou, vooral veel slapen, ik ben geen kitten meer dus spelen en drukte is niet meer aan mij besteed. Oh, ja en een lekker hapje kan ik ook zeer waarderen. Je hoeft voor mij geen groot huis te hebben, ik ben content met een comfortabele slaapplaats en een raam zodat ik naar buiten kan kijken. Ik hou de voorbij vliegende vogeltjes graag in de gaten en nu het herfst is kan ik ook plezier hebben aan de voorbij dwalende blaadjes van de bomen. Je leest het al, ik ben niet veel eisend. Vul je zo'n formuliertje in zodat we eens kunnen meeten?

Tot snel, jouw Amber!