Nu m’n broer het nest heeft verlaten, noemt iedereen me gelukkig weer Oda, i.p.v. Odin. Is dat misverstand ook eindelijk van de baan. Ik heb wel Odin z’n voorbeeld gevolgd en begroet de mensen altijd met een lach. Ik kronkel graag langs hun benen of lig graag bij ze in de buurt. Rennen en springen kan ik nog steeds als de beste en verken ook graag andere ruimtes samen met met m’n broer en zusjes.