Ik liep van deur tot deur. Het buitenleven was niks voor mij, geen idee
hoe ik moest rondkomen. Mijn protesterend buikje gaf de doorslag en ik
besloot mijn allerliefste smoeltje op te zetten en voor een deur te gaan
zitten. Best vermoeiend zo, die glimlach strak houden en een beetje
zielige pose aannemen. Maar! Ik werd beloond, jawel!
Ik kreeg een lekkere hap en al snel mocht ik verhuizen. Mijn staart
vormde de mooiste krul van tevredenheid, al knorrend deelde ik kopjes
uit en ik vlijde me dankbaar tegen de benen van de mens.
Om een lang verhaal kort te maken: Ik woon nu tijdelijk in het
kattencafé. Daar ben ik een graag geziene stamgast. Het bezoek zal ik
rijkelijk belonen met al mijn liefde. Ik kruip op schoot, zal je
gezelschap houden op die o zo geweldige groene sofa, en ik hou de wacht
op de hoogste klimpaal!
Kinderhandjes aaien mijn wang en die kriebeltjes achter mijn oren laat
mijn ogen tevreden sluiten. Prrrrr.... Mijn heldere groene ogen
ontmoeten de jouwe en hopen jouw hartje te raken. Ik wil namelijk mijn
eigen huisje vinden.
Ik zie steeds nieuwe kattensnoetjes en ook al doe ik niks, ik heb er
soms wel een beetje moeite mee. Ik wil liever aandacht voor mij alleen,
heel bescheiden.
Ik zie mijn soortgenoten hier ook sjezen, springen en jolig doen, pas
op, ik ben ook speels he, maar gewoon op het gemakje, geen
holderdebolder. Ik hang liever aan de toog, met een alcoholvrij
catmilkje en een lekker stuk kattengebak.
Beetje mijmeren en knuffelen met het volk.
Nou, met wie mag ik oud worden?
Als je op bezoek komt voor mij, dan is de kans erg groot dat ik op de
mezzanine zit te chillen, of op de sofa lig te bankhangen. Je herkent me
wel, aan mijn zachte snoetje en die groene mysterieuze ogen !
Ik wacht vol verwachting op JOU!

Liefs, kusjes en knuffels van mij