Baasje gezocht

Lieve Muis, toen je  hier kwam was je helemaal geen mensen gewend. Samen met je zusjes verstopte je je in een reismandje. Wij mensen moesten maar raden of het goed met jullie ging, want jullie lieten je niet zien. Toen jullie kwamen waren jullie zo groot als katjes van een week of acht, maar jullie waren waar veel te schuw voor katjes van zo oud. Toen jullie een tijdje hier waren en elke dag goed te eten hadden gekregen kwam de aap uit de mouw, jullie groeiden alsof er groeimiddel door jullie voer hadden gedaan. Door het harde buitenleven hadden jullie een groeiachterstand opgelopen, jullie  waren helemaal geen 8 weken toen jullie kwamen maar zeker een maand of drie en hadden nooit mensen gezien, geen wonder dat jullie zo schuw waren.
Heel langzaam ging het beter. Toen jullie er een maandje waren durfden jullie je wel te laten zien als wij er waren, jullie durfden te eten als wij in de kamer waren, op de bak te gaan en te spelen. Na een tijdje durfden jullie ook met het verenstokje te spelen en voor in de bench te slapen en zo ging het steeds beter.
Er kwamen mooie foto’s van jullie op de site en op een goede dag zag iemand jouw foto en besloot dat ze jou wel een goed huis wilde geven, dat het niet uitmaakte dat je nog schuw was. Dus vandaag ben je verhuisd. Het ga je goed Muis, die nu Luna heet, wij zullen je missen.