In herinnering
| Volg ons op Facebook | |
|
|
Deze lieve katten zijn helaas gestorven tijdens de opvangperiode bij ons. Het doet altijd veel pijn en verdriet om deze dieren te verliezen. We dragen hun naam in ons hart, maar ze verdienen ook een eigen plekje op onze website. De stukjes zijn geschreven door de verzorgers van de overleden diertjes. Op deze manier kunnen ze afscheid nemen en voelt u de beleving vanuit hun kant.
In Herinnering tijdens opvang
2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 I 2013 I 2014 I 2015 I 2016
2020
2021
Mirre
Sjarel
Rust zacht Sjarel
Hoe moet ik beginnen. Weer een kostbaar zieltje heeft de oversteek gemaakt. Sjarel, Sjarelke toch, jongen...
Je kwam in oktober 2019 bij ons binnen, zo bang. Je verwarde blik staat me nog bij. Je oogjes, je mooie oogjes.
Je had zoveel tijd nodig om te wennen, maar uiteindelijk vond je het oke bij ons. Je begon aan ons te wennen, je raakte vertrouwd met je omgeving. Maar er was zoveel mis met je, jochie.
Aids-positief, je had een voedingsallergie, je vachtje stond vol korstjes, je bekje was geregeld pijnlijk. We hebben je vaak bij de dierenarts gebracht voor inspuitingen in de tong, een behandeling van de vacht etc etc. Je knapte weer op, en we gingen er weer voor.
Ik sprak vaak tegen je, of ik ging even bij je zitten, gewoon... en we zwegen. Je ontroerde me altijd. Altijd.
Je genoot in de buitenren, je snoof de buitenlucht op en deed een kattenwasje. Op afstand mochten we je bewonderen, je kwam ook vaak even spieken tijdens etenstijd, een nieuwsgierige blik, een zacht lief snoetje.
Maar het ging mis, heel erg mis. Je bekje deed zoveel pijn, je wilde niet meer eten en je ging alweer naar de dierenarts.
We wisten niet dat dit de laatste rit zou worden...
En toen kwam het telefoontje van de dierenarts. Er was nog meer aan de hand. In jouw oor woekerde een enorme tumor, het was niet weg te halen.
We moesten een beslissing nemen.
Je had ondertussen al veel vrienden gemaakt, maar ik was jouw oudste vriendin en besloot jou bij te staan op je laatste reis.
Een laatste kus, een 'we houden van jou', een 'wij zijn jouw baasjes', een streling over jouw wangetje.
Doe nu je oogjes maar dicht. Till we meet again. Lieve jongen met de mooiste gevoeligste oogjes van de hele wereld. Slaap zacht..
We hebben de laatste tijd veel afscheid moeten nemen. Dat is ansich te verklaren, omdat wij altijd de meest zieke ( schuwe) dieren aannemen, zij werden overal geweigerd. Bij ons maken ze een eerlijke kans. Dat betekent dat we wel een commitment aangaan, wetende dat er wel eens een afscheid kan komen. Het hoort erbij, dat is de keerzijde van de medaille, dat is het verdriet wat we erbij nemen.
Toby
"Anderhalf jaar geleden kwam je bij ons binnen. Zo bang. Je verstopte je als je ons zag.
Maar beetje bij beetje begon je open te bloeien. Begon je ons te vertrouwen.
Je werd een echte charmeur, en wond iedere poes en vrijwilliger rond je pootje.
Je wist ons altijd over te halen om je iets lekkers te geven. Dat kwam je ook uit onze handen nemen.
Je wilde niet geaaid worden, maar je voelde je veilig bij ons. Was altijd in de buurt, samen met Levi, die je beste kameraad werd. En ondanks al de gezondheidsproblemen die je had, bleef je vrolijk en opgewekt.
En toen ineens werd alles teveel voor je lijfje. Je werd zo ziek dat je er niet meer tegen kon vechten. En nu, nu ben je bij jouw Janneke. Zij wachtte op jou aan de regenboogbrug. We gaan je vrolijke verschijning enorm missen lieve schat. Geef Janneke een kopje van ons. Dag lieve jongen. Je bent voor altijd in ons hart. ❤"
Geschreven door één van zijn verzorgsters.
Basiel en Joris
Gisteren was het een zwarte dag in onze vzw. Jullie lazen het afscheid met onze Toby. Echter... hij was niet de enige die een sterretje werd.
Joris onze oude ziel, mag nu eindelijk rusten. Op hemels pensioen. Een plek waar alle ballast wordt afgeworpen, waar hij gelukkig en vrij is.
Joris was ook heel ziek, hij heeft nog een tijdje intens genoten van ons bijzijn. Zo'n lief dier. We hebben hem gegeven wat we konden, maar zijn lichaampje was op. Na een liefdevolle verzorging, momentjes van geluk, lieten we hem los....
Basiel was een heel schuw katje, we hebben hem maar kort gekend. Desalniettemin hoorde hij er net zo hard bij. Net zo belangrijk als ieder ander dier in onze opvang. Basiel was ook heel ziek, hij had nierfalen. We hadden hem zo graag een ander leven gegund, een leven van vertrouwen en veiligheid. Hij is aan het infuus bij onze dierenarts gestorven. Zijn lichtje doofde.
Sorry Basiel, dat we niet meer voor jou konden betekenen, maar liever zo.... dan in alle kou en eenzaamheid buiten.
Slaap zacht Basiel en Joris, wees vrij, fly high x
