Baasje gezocht

Hoi lieve mensen

Ik zal me even voorstellen.  Ik ben Flora een jonge poes en mama van 2 heel schattige kindjes Aster en Madelief.

Mijn bevalling verliep niet echt geweldig.  Totaal onverwacht en veel te vroeg beviel ik buiten waardoor ik compleet het Noorden kwijt raakte.  Ik was in paniek want er was iets flink mis. Mijn beebies waren nog veel te klein !

Ik beviel deels op de oprit bij iemand en een stukje verder ging de bevalling verder onder de struiken.  Maar ze waren zo klein, zo fragiel en nog voor we gevonden werden stierven er enkele  Ik ben panisch beginnen krijsen en een tijdje later belandden we in de opvang. Ik was helemaal van het padje en beschermde mijn 2 overgebleven kleintjes met mijn leven want ik was bang dat ook zij van me weggenomen gingen worden.  Ik keek met angstige ogen toe… wat gaat er met ons gebeuren ?  Maar ik kreeg een warme mand waar ik mijn beebies in kon leggen en een grote kom met heerlijke hapjes.  Okay we zijn in goede handen terechtgekomen dacht ik maar wat vond ik die handen eng want die wilden mijn beebies wegnemen… Ik mepte er dan in het begin ook flink naar en mijn ogen zeiden: Afblijven die zijn van mij !   Ik was door de emotie van de bevalling helemaal in de war en vertrouwde even niemand meer.  De opvangmama’s lieten me even rustig doen, gaven me lekkers, streelde zacht over mijn kopje en zeiden “het komt wel goed met jullie” en stapje voor stapje begon ik hen te vertrouwen. 

Uiteraard werden mijn kindjes met de dag groter en groter en begonnen ze kleine stapjes buiten mijn veilige haven te zetten…  Olala opnieuw paniek in mijn ogen ! Ik keek alle kanten op.  Waar is Aster!? En waar zit Madelief nu weer? Ik werd er soms een beetje gek en stressie van.  De opvangmama’s namen me even apart voor een goed gesprek.  Het was veilig in de opvang. Laat je kindjes maar op ontdekking gaan en spelen en kattenkwaad uithalen met de kindjes van de andere mama.  Op die manier leren ze op eigen benen staan, want straks moeten ze op zoek naar een eigen huisje om te gaan wonen.  WHAT??  Are you kidding me ?  Ik moest even slikken maar tijdens een ander gesprekje met mama Moa begon het stilletjes aan door te dringen.  Graag zien is ook loslaten.

Dus ben ik overeengekomen dat we op zoek gaan naar een plekje waar mijn 2 hartendiefjes samen mogen gaan wonen. Het zal moeilijk zijn  maar zo weet ik dat ze voor altijd samen zullen zijn. En ook ik moet aan mezelf denken en op zoek naar een eigen plekje om te gaan wonen als de kindjes het huis uit zijn.  Pffff wat een moeder lijden kan. Kleine update : mijn kindjes hebben ondertussen samen een leuk plekje gevonden ! Joepiedepoepie ikke mama Flora helemaal blij !

Dus ben jij op zoek naar een leuk huisgenootje ?  Dan moet je zo’n formuliertje indienen en kunnen we misschien eens afspreken. Ik ben nog jong en daardoor heb ik ook nog speelse buien hoor. Hier in de opvang is dat spelen met de andere katjes maar ik ren geregeld nog achter muisjes en balletjes aan.  Graag kom ik in een wat rustiger huisje terecht dan hier in de opvang.  Liefst geen te kleine kindjes, maar wel graag grote en kleine mensjes die af en toe tijd hebben om met me te spelen, zodat ik achter een laserlampje kan aanrennen, of naar een verenstokje kan jumpen …Dat is mega leuk om samen te doen. En op die manier zullen we heel snel maatjes worden.  Oh ja en lekkere hapjes….mmmm ben ik ook fan van. Je mag niets per ongeluk laten liggen want hupakee ik ben ermee weg hoor, ik lust bijna alles dus hou jullie bordjes maar goed in t oog 

Heb je toevallig ook een grote hoge krabpaal in huis ? Toppie dat gaat de mijne worden 

Zo dat was het, liefs mama Flora