Ik ben Djipke en ik verveel me. Ik mag ook helemaal niks. Ik mag niet in de wasmachine slapen, niet in de droogkast de was verkreuken, niet aan de deurklink hangen en niet springen op de bovenste deurpost, zodat ik eraf kan vallen. Ik ben zielig.
Vroeger was ik van de dierenpolitie en had ik mijn eigen wijk. Ik zorgde voor orde en ving boeven. Ik bracht tientallen muisjes bij de armste gezinnen om hen te voeden. Ik stond op de uitkijk en leerde op daken balanceren en klom in de toppen van de hoogste boom.
Maar ik werd ontslagen, omdat ik niet stil kon zitten. Ik liep de hele dag te snuffelen en te onderzoeken en dat mocht nie.
Maar nu zit ik in Villa Vagebond en ze hebben me een eigen kantoor gegeven. Een goedmakertje, zeggen ze. En ook, nou ja, omdat ik een beetje hieperdepiep word van soortgenootjes. Ik kan niet tegen het opgesloten zitten en dan, nou ja, heb ik af en toe losse pootjes. Maar ik moet ruimte om me heen hebben, snap je?
Ik wil nu avonturier worden, geen idee of dat een erkende baan is, maar dat is wel wat ik wil. Je moet altijd doen waar je je goed bij voelt, zeggen ze. Dus.
Ik zoek ergens een plekje waar ze de kans geven mezelf te ontplooien. Binnen EN in de buitenlucht. Waar ik alleen kan zijn en jou elke dag kan verwennen met kadootjes. Ik ben echt heel loyaal.
Ik hou van knuffelen (wanneer ik wil), maar geen kleine kindjes, vind ik te hyper.
En tot slot heb ik een hoog entertainment gehalte. Elke dag is anders, ik laat je lachen en je verveelt je nooit!
Wie zoekt er een echte nieuwsgierige neus?
Als je binnenkomt, de eerste deur links, krijg je kopje van me. Knuf! Djipke x
Hallokes,
Ik ben er niet zo voor te vinden om om te gaan met soortgenootjes. Vandaar dat ik alleen woon in het kantoor. Ik mag ook op de gang mijn pootjes strekken. Toen ik pas in de Villa was, was ik een echte macho. Ik maakte graag ambras, en intimideerde andere katten, en soms gaf ik 1 van de verzorgers een mep tegen het been. Maar die tijden zijn voorbij. Ik geef eerlijk toe, dat ik liever alleen ben, niet met andere katten. Maar ik ben naar de verzorgers toe een enorme lieve kater geworden. Eigenlijk ben ik naar mensen toe ben ik een hele lieve jongen. Ik geef graag kopjes in ruil voor aaitjes. Daar kan ik zo van genieten! Aan het kantoor is geen buitenren vandaar dat ik vaak de wacht houd aan de voordeur om te kunnen ontsnappen naar buiten maar het is mij nog niet gelukt. Jammer.
Zo... even recapituleren. Ik ben lief, hou van aaitjes en geef graag kopjes. Ik word niet bij andere dieren geplaatst en ook niet bij kindjes en ik moet buiten kunnen. Wie van jullie kan mij dit alles geven?
U bent op zoek naar een katje en u vindt hier de kat van uw dromen? Kijk dan eens snel op u wilt een kat adopteren? Daarin wordt u uitgelegd hoe onze adoptieprocedure precies in zijn werk gaat, zodat u weet wat u van ons kunt verwachten!
 (1).jpg)
.jpg)
