Baasje gezocht

Hoi ik ben Saartje..
Toen ik van de straat afgehaald werd met 4 prachtige kittens, kwam ik in een gezin en moest echt aan alles wennen. Dat vind ik wel moeilijk, zeker met 4 kittens die je moet opvoeden.
Nu een paar weken verder...mijn kleintjes zijn allemaal geplaatst. Regelmatig word ik opgepakt en geaaid. Ik weet niet echt of ik dit nu fijn vind of niet. Dus ik laat het wel toe...en als ik het zat ben dan ga ik grommen. Dat werkt wel, want eventjes erna zetten ze mij op de grond. Maar dat duurt wel steeds langer. Soms denk is wel eens...toch wel lekker...dat ge-aai. De vrouw van het opvanggezin die vertrouw ik al best goed. Ik ken haar nu wel een beetje. Dus vind ik het wel fijn om in de buurt van haar te zijn. Loopt ze naar boven, ga ik met haar mee. Loopt ze naar beneden...loop ik ook weer mee en ga in haar buurt ergens liggen. Ik weet ook niet waarom, maar laatst was er bezoek en toen ben ik erbij gaan liggen. Ik kreeg zachtjes een aai van een vreemde, die noemde mij zwarte panter er was verliefd op mijn goude ogen. Het leek wel of ik het toch gezellig vond. Wie weet ben ik strakjes nog een gezellige huiskat.. haha. Haar bed ligt in ieder geval ook best lekker. Die heb ik s'nachts al een paar keer uitgeprobeerd. De andere katten in huis vind ik wel prima. Nu zijn er 3 vreemde kleintjes te logeren. Die zijn wel leuk! Soms doe ik mee met hun gekke spelletjes. En al dat speelgoed op de grond...lijkt ook leuker dan ik voorheen dacht. Wat ik heerlijk vind is om buiten te zijn. Ik ga lekker op een stoel liggen zonnen. Dicht bij de deur...dan kan ik in de gaten houden wat daar binnen allemaal gebeurt. Van hele erge drukte of lawaai hou ik niet zo, dat maakt mij onzeker. Mijn opvang vrouwtje is volgens mij best gek op mij...het lijkt wel alsof ze trots is op de vorderingen die ik maak. Ze wil toch wel meer denk ik zo. Maar...ik denk dat ik haar eigenlijk best wel lief vind. Ze praat ook vaak tegen mij...en krijg een zacht aaitje als ze voorbij loopt. Soms heb ik daar even geen zin in en ga dan weg...en soms denk ik...vooruit dan maar, voel maar hoe zacht ik ben. Inmiddels voelt het ook wel thuis, en hoef niet meer te vechten voor het eten. Sterker nog...als de anderen aan mijn bakje komen loop ik maar weg maar dan zetten ze mij op een rustig plekje met mijn bakje.
Wie geeft deze prachtige slanke zwarte dame met super mooie ogen, het vertrouwen en de rust om verder te ontwikkelen
De start is al gemaakt en gaat absoluut de goede kant op. Geweldig om haar vooruitgang en overwinningen te bereiken?
Iemand die verstand heeft van katten, niet een te hoge verwachting heeft. Saartje is steeds gezelliger aan het worden.
Roept je af en toe...en bij vertrouwen zie je het vertrouwen terug. Hoe geweldig is dat! Ze verdient het zo...
Bij elke vooruitgang denk ik...YES!! Goedzo lief Saartje! Komt goed.