Logo VZW Zwerfkat in Nood II

Wat maken we mee


2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | Eerdere berichten

December | November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari

29-05-2018
Een melding 101 centrale

De politie belde ons gisteravond ivm een melding van 4 kittens tussen de bouwmaterialen in een garage.
Nadat we wat meer uitleg kregen en een kijkje gingen nemen, bleken de kittens gelukkig nog een mama te hebben. Weliswaar een bang moedertje, maar hey... ze waren beschermd.
Mama en kittens kregen een beschut plekje in de garage en we besloten samen, dat het hele gezinnetje de dag erna mocht binnenkomen. Zo gezegd, zo gedaan.
Helaas, toen we vandaag aankwamen, bleek mama een opening in de garage te hebben gevonden en is met 3 van de 4 gaan slepen. Het laatste ( en kleinste) kittentje bleef achter, en heeft de hele nacht tot vanmiddag in zijn uppie gezeten en gewacht op mama. Maar geen spoor...
Zo'n kleine hummel kun je niet langer alleen laten zitten, dus hij kwam alvast met ons mee.
Nu de rest van het gezinnetje gaan lokaliseren, want we hebben speciaal voor hen een plekje gereserveerd.
We gaan samen met de melders ons best doen! En kijk eens wat een lief schatje....

29-05-2018
Sona

Eergisteravond kregen we een bezorgd telefoontje.
Een vriend van de meldster, had die middag een heel klein katje gevonden op het werk. Ze hadden haar warm gelegd, maar van haar mama geen spoor...
Vervolgens werd er besloten dat de kleine meid werd opgehaald. Wij werden gebeld en het zo om een moederloos kittentje gaan van maar 150 grammetjes. Oei! Dat is weer zo piepklein, dus snel alles gereed brengen en hoppa de kleine Sona ophalen.
Toen we ter plaatse kwamen, zag Sona er ietsje steviger uit ;-) Zeker geen 10 daagjes, maar eerder 4 weekjes.
Geen probleem, wij vonden het alleen maar fijn, dat onze zwarte uk eigenlijk bijna 400 grammetjes woog :-)
Sona was een beetje onder de indruk, wilde niet eten, maar veel liever tegen de opvangmama aan kruipen. Nou, kom maar even knuffelen dan!
Misschien wil je van een bordje eten Sona? En ja hoor, deze flinke meid wist precies wat ze moest doen en smikkelde gulzig haar hapje op.
Welkom Sona!

29-05-2018
Update spoedmelding Neerpelt

Een paar weken geleden kwam Gompie bij ons binnen. Hij sleepte met zijn achterpoten over de parking van de Lidl.
Hoe was dat ook alweer:
"Hij bleek behoorlijk schuw te zijn, dus bij de dierenarts in de buurt, moest hij lichtjes gesedeerd worden. Er was werkelijk van alles mis met onze zwarte vriend:
Bekken verbrijzeld, aids-positief met de snaptest, bleke slijmvliezen en een ravage in zijn bekje. Zijn blaas was vergroot, kon hij zelfstandig plassen? Vanwege zijn schuwheid en waarschijnlijk later handmatig de blaas moeten leegdrukken, werd besloten tot euthanasie, terwijl wij dit niet wisten. De eerste spuit was reeds gezet... We besloten onmiddellijk de euthanasie stop te zetten, omdat we Gompie wel degelijk de kans wilden geven."

Dat was toen! Hoe gaat het nu met onze wildebras?
Onze hoop werd bevestigd.. Hij kan nu zelfstandig plassen en.... hij begint nu voor het eerst te steunen op zijn achterpoten. YES!
Zijn snotneus is foetsie, zijn bleke tongetje is nu mooi roze en hij wordt sterker
We zijn zoooo blij voor Gompie, onze kanjer. Hij blijkt toch wel een wildebras te zijn haha, maar dat is niet erg. We zijn blij dat hij zich stukken beter voelt en ons een mep wil verkopen, dat zijn goede signalen.
En wie had ooit gedacht dat hij begint te staan op zijn achterpootjes en hij prima zelfstandig ontlasting en plas kan maken.
You rock Gompie

23-05-2018
Gevonden



Gisterochtend kregen we weer als vanouds een drama melding te pakken.

De melders hadden de avond ervoor kleine pasgeboren kittens aangetroffen in het bos. De kittens waren koud en nat, geen mama te bespeuren.
De melders namen hen mee naar huis, hielden hen warm en kochten kittenmelk van de nachtwinkel.
De volgende morgen zijn ze een rondje gaan bellen, maar er was telefonisch niemand bereikbaar.
Nadat we de melding aanhoorden, besloten we per direct te gaan rijden. Het klonk echt helemaal niet goed.
Eenmaal aangekomen, werd de melding nog dramatischer. Deze net geboren kittens hadden spuitdiarree en het krioelden van de vliegen en de maden!! De vliegen hadden eitjes gelegd in en rondom de anus, dus dat werd meteen een ritje rechtstreeks door naar de dierenarts!
Onze dierenarts gaf hen allemaal een darmspoeling om de inwendige maden te verwijderen en ook werden de maden in het vachtje verwijderd.
Maar toen we vervolgens naar huis reden om hen zsm in de couveuse te leggen, waren er twee al zo verzwakt... deze stierven onderweg. Zo oneerlijk, zo vreselijk!
Ons laatste kittentje Djess ging ook helemaal mis. De maden kropen uit zijn bekje, zijn neus, het was een ramp!
Uren zijn we bezig geweest om met een pincet die vieze beestjes te verwijderen, we hadden geen idee hoever het al van binnen zou zijn aangetast.
We dachten Djess ook te verliezen, maar ineens kwam er leven in. De ademhaling werd kalmer, en hij begon al wat rond te kruipen.
We gaan er voor!
Djess heeft nog geen zuigreflex, dus we geven hem nu elke keer een maagsonde met voeding, zodat hij zelf geen moeite hoeft te doen, en weer rustig kan slapen.
We doen ons best, duimen jullie voor deze vechter?

23-05-2018
We zijn momenteel ook aan het vrijwilligen op het eiland Skiatos!

Enkele maanden geleden, werden we benaderd door een kattenasiel op het eiland Skiatos in Griekenland.
Het kattenasiel ging sluiten vanwege priveredenen en er zaten enkele blinde katten die zsm hulp van buitenaf nodig hadden. We besloten twee blinde katten over te nemen, want het raakte ons toch wel behoorlijk, deze schrijnende situatie.
Greg en Daphne zijn enorme timide katten, ze hebben geen oogjes meer, en onze hulp kwam als een geschenk uit de hemel.
Maar de maanden verstreken vanwege praktische problemen op het eiland, daarom zijn we ingegaan op het aanbod uit Skiatos: We komen zelf de katten halen EN we gaan ook een weekje meehelpen in het asiel!
Onze vrijwilligster Ilke was alvast razend enthousiast. Ze is geen opvangmama, dus we konden haar in de drukste periode van het seizoen met een gerust hart laten vertrekken ;-)
De blindjes Greg en Daphne komen mee naar ons landje, hun plekje is alvast gegarandeerd in ons kattenasiel Villa Vagebond.
Ilke is na een warm onthaal, nu haar handjes uit de mouwen aan het steken op het eiland, en heeft al kennisgemaakt met een hele grote groep katten.
Ook onze toekomstige vriendjes heeft ze mogen ontmoeten. Ze zijn erg schuchter, Daphne is tegen het angstige aan. Het is ook nogal wat... blind zijn en nog eens leven tussen een hele grote groep katten.
Doe het daar goed lieve Ilke en help de diertjes daar maar fijn! We zijn heel blij dat we iets kunnen betekenen voor het asiel, alle beetjes helpen

21-05-2018
Update Sebastiaan en Tuur

Eergisteravond, kwamen deze twee piepkleine broertjes ijs en ijskoud bij ons binnen. Ze waren net geboren, paar uurtjes oud. Mama is niet meer teruggekomen, en deze broers hebben we op het nippertje kunnen redden.
We zijn nu twee daagjes verder en we bekijken alles per uur, per dag. Het gaat goed met ze... Ze zijn lekker warm, tevreden, slapen altijd tegen elkaar aan, en drinken hun flesje perfect.
Elke dag is er eentje, en elke dag weer ietsje ouder..

21-05-2018
Meldkamer politie

Gisteravond kregen we een telefoontje van de meldkamer van de politie.
In Beringen had een mevrouw een nestje kleine katjes gevonden.
Ze had de kleintjes in de namiddag gevonden en heeft zich de hele middag bezig gehouden met het bellen naar diverse opvang.
Ze kon geen enkel asiel bereiken via het verlengd weekend en heeft uiteindelijk maar 112 gebeld. Deze waren op hun beurt niet blij met dit telefoontje, want 112 was er voor de mensen, niet voor de dieren.
Gelukkig heeft de meldkamer ons toch benaderd, zodat we onmiddellijk de dame konden bellen. Feestdag of niet, de diertjes houden hier echt geen rekening mee. Belangrijk om goed bereikbaar te zijn!
Maar goed, we zijn meteen gaan rijden en konden de drie schatjes veilig onderbrengen.
Gelukkig waren het geen couveuse kinders, we schatten hen rond de 4 weken. Nog nooit een bordje vlees gezien, dus ze hebben even lekker met de papjes geknoeid. Een flesje was een no go, daar beten ze meteen de speen van kapot.
Maar ach... na wat aanmoediging en enkele uurtjes verder, zijn ze vertrokken. Ze eten fijn van een bordje en mogen nu saampjes bijkomen van hun avonturen. Welkom liefjes!

20-05-2018
Een emotionele avond

Gisteravond was weer zo eentje die we niet snel zullen vergeten...
Twee spoedmeldingen tegelijkertijd.
Drie net geboren moederloze kittens, gevonden onder houtblokken in de tuin, en een spoedmelding van 1 moederloos kittentje die mamapoes de avond ervoor al op de koer had gelegd...
Waar begin je eerst? En... met nog maar 1 flessenmoeder beschikbaar.
De melder van het ene moederloos kittentje kon al meteen een stuk naar ons toe rijden.
Daarna mochten de andere drie ook gaan rijden naar dezelfde plek, brachten we hen samen en konden ze door naar onze enige lege couveuse.. Zo gezegd zo gedaan.
Maar het was niet zo evident, achteraf.
Mamapoes was blijkbaar teruggekomen voor de drie moederloze kittens, want toen lagen er nog maar twee.. Toch maar even wachten of ze de rest niet kwam ophalen.
Kleine Cas, die al 24 uur alleen op de koer had gelegen, kwam al binnen. Hij was niet alleen heel klein, maar ook doodziek! Hele ernstige niesziekte, geen zuigreflex, daar moest eerst alle eerste hulp aan gegeven worden. Samenvoegen met de overige kittentjes ging al niet meer, we gaan niet lopen mixen met ziek en gezond.

Aangezien alle couveuses volzet waren, maakten we een knusse bench klaar met warme snuggles voor het geval de laatste twee kleintjes zouden binnenkomen. We vertrouwden het niet, en besloten zelf toch maar even een kijkje te nemen. En dat was maar goed ook....
Mama was nog altijd niet teruggekomen en de kittens voelden ijs en ijskoud! Geef het een half uur, en zij waren gestorven, dus wachten ging niet meer. Hup! Snel onder het t-shirt, tegen ons warme lichaam, en rijden maar!
Ze waren nog maar enkele uurtjes oud, en nu al op sterven na dood.
Terwijl we Tuurtje (foto) en Sebastiaan aan het opwarmen waren, bleek Cas bergafwaarts te gaan, hij hijgde, kermde en we moesten onmiddellijk naar de dierenarts! Oke, we konden terecht, dus knallen naar de dierenarts, de ander zorgde weer voor Sebastiaan en Tuurtje.
Cas konden we niet meer helpen, hij was aan het sterven en we moesten hem loslaten.... sorry lieve kleine jongen.
Maar geen tijd, onze twee net geboren mannetjes moesten door de kritieke fase heen. Het heeft 3 uur geduurd, eer zij goed opgewarmd waren. In de couveuse moesten ze zelfs bijverwarmd worden.
Maar.... ze zijn de nacht doorgekomen en vandaag drinken ze goed hun flesje.
Wat een babydrama toch, het breekt telkens weer ons hart.
Maar we gaan ons hele harde best doen voor Tuur en Sebastiaan, de kleinste ukjes van de vzw ...

20-05-2018
Moederloos kittentje

Gisteravond was het weer zover... alweer een moederloos kittentje, maar ze was in haar eentje.
Lacie lag in een wei, achter het huis, ze was nog geen week oud.
De melders legde haar terug, maakte een beschut plekje, uit de kou en wind, in de hoop dat mama nog zou komen opdagen. Maar mama was nergens te bespeuren... Het werd steeds later, er moest ingegrepen worden.
De melders waren erg bezorgd en ontfermde zich over deze kleine meid, totdat wij haar konden overnemen.
Omdat Lacie alleen was, de leeftijd van de kindjes van Lovely had, dachten we: "We gaan eens kijken of mama Lovely haar wil adopteren!" Ze is zo lief voor haar drie kleintjes, een extra kindje erbij moet kunnen...
Spannend!
Lovely had al in de smiezen dat er iets gaande was. Ohh, een zwart pluizenbolletje! Even snuffelen...
"Zal ik jouw pleegmama worden?" Lacie dook onder haar buik, op zoek naar melk, en ja
hoor.. Lacie werd nu officieel lid van het gezin!
Hoe simpel kan het zijn, hoe mooi is de dierenwereld toch

 

20-05-2018
Gevonden in het slachthuis...

Onlangs beviel er een schuwe mamapoes in de loods van dit bedrijf. De kleintjes werden ontdekt en de conclusie was: ze moeten weg, nu.
Wij willen altijd gezinnetjes bij elkaar houden, maar er was echter geen onderhandeling mogelijk. Het is een voedingsverwerkend bedrijf, en deze kleintjes moesten dezelfde dag nog opgehaald worden.
Maar wij willen de mama ook, ook al is ze schuw...
We besloten eerst een kijkje te nemen, maar al gauw zat onze veldwerkster met 5 kittentjes in haar auto, mama was sowieso spoorloos.. Ze moesten per direct weg. De veiligheid van de kittens staat bovenaan, dus we hadden geen keus.
Maar we vergeten de mama niet, daar staan nu vangkooien voor open.
We gaan nu heel hard duimen dat ze er zsm inloopt, zodat we hen kunnen herenigen. Gelukkig doen de kleintjes het heel goed, ze drinken prima en zijn tevreden, dat is alvast iets...

16-05-2018
Een flinke groep moederloze kittens

Gisteravond, kregen we een spoedmelding uit Genk.
Twee a 3 weken geleden, beviel er een mamapoes in de tuin van de melder van maar liefst 7 kittens! Dat komt niet zo heel vaak voor.
De melder zorgde voor beschutting en voedsel, mama deed de rest, nl. heel goed voor haar kroost zorgen, totdat... het noodlot toesloeg.
Arme mama werd gistermorgen levenloos gevonden langs de weg, ze was doodgereden. Zo ontzettend erg!
Mama had haar kittens onlangs nog verplaatst, dus het hele gezin ging op zoek naar de nu- weesjes -geworden- kittens. Gelukkig werden ze gevonden, en het gezin ontfermde zich onmiddellijk over deze ukkies. Er werd poedermelk gehaald bij de dierenarts, en een poging tot zelf voeden werd ondernomen. Helaas vlotte dit niet zo goed, wat we begrepen hoor... het is niet niks om zomaar even 7 mondjes te voeden. Daarom werd onze hulp gisteravond ingeroepen.
Gezien de enorme grote groep en onze zeer beperkte plekjes, besloten we de groep te splitsen in 3 en 4, anders werd het voor ons onhaalbaar.
We hadden al gauw in de gaten dat mama ontzettend goed voor hen gezorgd heeft. Ze zien er goed uit, lekker rond , maar ze roepen nu nog even heel erg om hun mama. Dat is normaal, dat duurt altijd een dagje en daarna zijn ze tevree.
Lieve lieve mama, dank je wel voor je goede zorgen, wij nemen nu de fakkel over, komt goed met jouw prachtige baby's, rust zacht....
Dank aan de goede zorgen van de melders!

16-05-2018
De bekende kat van de straat

Ragga woonde op straat, in Geraardsbergen. Zo was zijn leven niet altijd geweest, hij had ooit een liefdevol baasje. Maar soms zit het leven niet mee, en zijn baasje werd dakloos.... Hij kon ook niet meer voor zijn kleine vriend zorgen, dus vroeg hij aan een koppel, of zij zich over hem wilde ontfermen. Dat was goed.
Echter... Ragga kreeg een auto-ongeluk, waarbij hij zijn kaak brak en zijn oog beschadigd raakte. Dit werd echter niet zo heel goed opgevolgd, maar ondanks alles had hij een thuis...
Maar alweer ging het mis voor onze zwarte viervoeter. Het koppel ging uit elkaar en besloot te verhuizen. En Ragga? Die bleef achter. Hij raakte zijn huisje kwijt, dus was hij aangewezen op de goedheid van de mensen in de straat. Hij kreeg gelukkig eten, maar verder ontfermde niemand zich over hem. Bij ziekte zou hij volledig op zichzelf zijn aangewezen, ook al probeerde hij sympathie te winnen door bij andere huisjes aan te kloppen..
Totdat er een redder in nood op zijn pad kwam. Een hele lieve mevrouw. Ze ontmoette Ragga, en hoorde zijn schrijnende verhaal van een bewoner.
Zijn oogje had duidelijk verzorging nodig, dus besloot de dame kordaat op te treden. Resoluut pakte ze hem op, en ging met hem naar haar eigen dierenarts. Daar werd hij opgenomen voor verzorging. Ragga had eindelijk weer eens geluk..
Maar wat daarna. Terugzetten was geen optie, zijn verblijfsplaats is gelegen op een plek met druk verkeer. Risico op nogmaals een aanrijding was te groot. Elders was er geen plek.
Toen kregen wij zijn verhaal te horen... We waren onmiddellijk geraakt door zijn verhaal, en besloten hem met open armen te ontvangen.
Onze collega haalde hem op, en maakte een lange autorit van Geraardsbergen tot aan Maaseik.
En hier is onze vriend dan, de liefste en schattigste snoet van allemaal
Onze dierenarts heeft hem vandaag al onderzocht, en er staat komende week meteen een operatie op de planning. Er moet een rotte kies worden getrokken EN zijn oogje wordt eruitgehaald (voor zover deze er nog zit).
Vanaf nu lacht het leven je toe Ragga, strakjes zoeken we een fijn huisje voor je en we beloven... dat huisje is dan echt voor-altijd.

16-05-2018
Spoedmelding Neerpelt

Vorige week kwam Gompie bij ons binnen. Hij sleepte met zijn achterpoten over de parking van de Lidl, en besloot zich goed te verstoppen tijdens een grootschalige zoekactie.
Ineens hadden we prijs, en konden we hem onmiddellijk in onze reismand zetten. Hij bleek behoorlijk schuw te zijn, dus bij de dierenarts in de buurt, moest hij lichtjes gesedeerd worden. Er was werkelijk van alles mis met onze zwarte vriend:
Bekken verbrijzeld, aids-positief met de snaptest, bleke slijmvliezen en een ravage in zijn bekje. Zijn blaas was vergroot, kon hij zelfstandig plassen? Vanwege zijn schuwheid en waarschijnlijk later handmatig de blaas moeten leegdrukken, werd besloten tot euthanasie, terwijl wij dit niet wisten. De eerste spuit was reeds gezet...
We besloten onmiddellijk de euthanasie stop te zetten, omdat we Gompie wel degelijk de kans wilden geven. We haalden hem op, en hij werd ondergebracht bij onze vrijwilligster. Van daaruit gaat we hem eerst eens leren kennen, zien of de blaas daadwerkelijk verlamd is en wie weet... is hij uiteindelijk WEL hanteerbaar.
Gompie is erg angstig en zou het liefst onzichtbaar zijn, maar hij valt niet aan.
Ook had hij al een grote plas gemaakt, dus daar waren we al zeer opgelucht over.

Wie weet wat hij allemaal heeft meegemaakt tijdens zijn zwerversbestaan. Maar Gompie heeft net zoveel recht op verzorging, liefde en aandacht als ieder ander 'gezellig' katje. Hij hoeft geen kopjes te geven, hij hoeft niet jong en fluffy te zijn. Daar maken wij geen verschil in. Het is met sommige dingen ietsiepietsje meer improviseren, maar we komen er wel samen.
Welkom Gompie, we gaan je laten voelen dat er geen akelige dingen meer met je gaan gebeuren, neem je tijd maar..

10-05-2018
Vier moederloze kittens

Onze couveuses raken goed gevuld, we zijn alweer een nestje rijker.
We kregen telefoon van dierenasiel Sint Truiden, of wij nog een plekje vrij hadden voor een nestje moederloze kittens van 5 dagen oud.
Na een telefoontje was het al geregeld, er stond weer een lege couveuse te draaien: kom maar binnen!
Het was in de eerste instantie een groot nest van zes, maar helaas waren er op hele korte tijd al twee verzwakte ukkies overleden. Mamapoes nergens te bespeuren...
Gisteren was de overdracht met asiel Sint Truiden, en nu zijn we weer 4 wollige bolletjes rijker
Het zijn actieve drukke baasjes, dus we weten weer wat te doen! Welkom Pepper (foto), Pepsi, Taco en Tesla.

10-05-2018
Update Dory

Dory kwam drie dagen geleden in comateuze toestand bij ons binnen. Ze lag al dagen kritiek, buiten in de hete zon. Haar zoontje Nemo was afhankelijk van haar, geen mens die voor dit duo zorgde. Mama heeft zo goed als het ging voor haar zoon gezorgd, maar haar toestand werd zo dramatisch dat ze het bewustzijn verloor.
En zo vonden we haar, levenloos op de grond. Dory werd samen met haar zoon onmiddellijk in de auto gezet. Eerst een helse rit naar onze dierenarts, het was kantje boord voor ons Dory.
Nemo werd veilig ondergebracht bij ons opvanggezin waar nog leeftijdsgenootjes aanwezig waren. Daar trekt hij zich nu fijn aan op. Hij voelt zich goed.
We hoorden later van de melder en de andere buurvrouw, dat zij getuigen waren van een brute actie. De mensen waarvan het huis te koop stond, wilden het gezin (en toen al doodzieke mama) niet in hun garage hebben. Ze hebben haar met Nemo op de schop genomen en naar buiten geduwd. Zo, oud vuil staat buiten, opgeruimd staat netjes. Dan draait toch je maag om...

Dory is nog altijd in comateuze toestand, ze kan niets. Ze heeft niet alleen een ernstige baarmoederontsteking, maar ook vocht in de hersens.
Volgens onze dierenarts, heeft ze dagen in de hete zon gelegen en dit heeft ernstige gevolgen gehad op haar hersentjes.
Opereren is niet mogelijk, ze zal al sterven bij de narcose.
Ze krijgt allerlei medicaties ingespoten, ze ligt aan het infuus, meer kan de dierenarts nu niet doen.
Maar we moeten ook realistisch zijn, er moet ooit een beslissing worden genomen....

07-05-2018
Je hebt geknokt voor jouw kleintje, nu knokken wij voor jou

Gisteravond kregen wij een spoedmelding via email, een mail die wij pas een uur later zagen.
De melder had een moederpoes met kitten gesignaleerd in de tuin van de buren, waarvan het huis te koop staat.
Mamapoes zou gewond zijn en kon zich met moeite verplaatsen naar haar kleintje die regelmatig riep om zijn mama.
We konden de melder op dat moment niet bereiken, dus zijn we op goed geluk gaan rijden naar de plek. Echter geen mama en kitten te vinden...
Met een steen in onze maag keerden we weer huiswaarts.
Ondertussen spraken we de melder. Deze zou op zijn beurt vandaag de kitten proberen te vangen. Maar we moesten ook de mama hebben, we hadden geen flauw idee in welke toestand ze zich bevond.
Met een bang hart reden we vandaag weer terug naar de bewuste plek, de kitten was ondertussen al gevangen. Mama was nu onze hoogste prioriteit.
En daar lag ze.. roerloos op de grond, onder de maden. Ze leefde nog, dus met de kitten op de achterbank, mama vooraan, was het wederom crossen naar onze dierenarts. Het was meer spoed dan spoed.
Onze dierenarts stond weer paraat en zag dat er bloed kwam uit haar vulva. Ze had waarschijnlijk een zware baarmoederontsteking. Maar dat niet alleen, de maden hadden vrij spel gekregen en er zaten zelfs eitjes in haar bekje, onder haar tong.
" Het is erop of eronder" zei onze dierenarts zorgelijk, maar hij ging voor haar vechten.
Ondertussen zijn de maden verwijderd en ligt mama aan het infuus en heeft ze de nodige medicijnen gekregen.
Zoiets breekt je hart... Ze heeft zo ontzettend goed voor haar kleintje gezorgd, tot het laatste moment. Hoe ziek ze ook was, haar kleintje heeft ze beschermd.
Maar nu draait alles om jou lieve mama. Je hebt een prachtig kleintje, waar wij nu heel goed voor zorgen. Totdat je weer beter bent, want dan mag je je kindje weer zien, beloofd. Vechten hoor

Tot slot willen we iets heel belangrijks meegeven: Bij spoedmelding ALTIJD bellen en/of de voice mail inspreken! Mails worden soms pas uren later gelezen, en tijd is cruciaal!

07-05-2018
Net geboren en nu al zonder mama...

Levi kwam gisternacht om 1.00 uur nog bij ons binnen. Er was onmiddellijk ingrijpen nodig.
Dit kleine witte mannetje werd in Bree op een manege gevonden. Hij lag op de grond, helemaal alleen..
De meldster heeft nog gewacht, om te zien of er een mama haar kleintje kwam ophalen, maar ze bleef afwezig. De tijd begon te dringen, dus het kleintje werd van de grond gepakt. Hij voelde al ijskoud en was aan het kermen.
De beste lichaamswarmte is op dat moment de huid, dus Levi verdween onder het t-shirt tegen het lichaam van de meldster.
Ondertussen werd er driftig over en weer gebeld met ons, werden onze mensen uit hun bed getrommeld en kon de nachtrit in actie worden omgezet.
Levi zijn koude lijfje werd langzaam opgewarmd en er kwam al wat leven in.
Hij had opgedroogde bloedvlekken op zijn vachtje, hij was nog maar net geboren...
Aangekomen bij onze opvangmama, was hij volledig opgewarmd en had hij meteen het principe van de fles door.
Hij dronk gulzig zijn melk en begon gelukkig al wat 'praatjes' en bewegingen te maken.
Hij heeft een goed geboortegewicht, dat is zijn voordeel, zijn nadeel: geen biestmelk van mama gehad.
Nog een voordeel is... hij krijgt er een vriendje bij, want niets is zo belangrijk dan een nestgenootje, zeker als je net geboren bent. Dit kan zelfs levensreddend zijn.
Levi kroop meteen tegen Ryze aan om vervolgens in diepe slaap te vallen.
We gaan heel hard voor ons witte ventje knokken, duimen jullie voor hem?

ps. de meldster blijft alert ivm eventuele nestgenootjes/mama op de bewuste plek.

06-05-2018
Moederloos

Sinds gisteren zijn we weer een kittentje rijker.
Ryze werd op een camping gevonden, hij lag daar gewoon, in zijn uppie op de grond.
De melder zat gezellig samen met zijn gezin buiten een hapje te eten, totdat er een soort huilgeluidje hun aandacht kreeg. Het werd eventjes stil, en het huilen begon opnieuw... Waar komen die kreetjes toch vandaan... en daar zag hij hem ineens liggen. Een klein donker gestreept hoopje....
Geen mama in de buurt, hellup! We werden gebeld en zijn meteen gaan rijden, de couveuse stond ondertussen al op te warmen.
En hier is ons kleine kereltje dan, Ryze. Gelukkig pakte hij meteen het speentje van de fles en begon hij braafjes zijn melk te drinken.
De melders weten ondertussen wat te doen... indien er nog familie van Ryze wordt gevonden, krijgen we een belletje.
Ryze is in veilige handen, gelukkig gaat momenteel alles goed en kan hij intens genieten van lekker kriebelen op het buikje, prrrrrr..

06-05-2018
We zijn weer een gezinnetje rijker

Nou, er is een grote familie gisteren bij ons binnengekomen hoor: Mama met maar liefst zes kleintjes! So hey...
Mamapoes werd een maand geleden voor het eerst gespot bij mensen in de tuin.
Een weekje later was er gezinsuitbreiding en hadden mama en kroost hun intrek genomen in een kartonnen doos met dekens, die eigenlijk bestemd was voor de eigen poes.....
De eigen poes had geen schijn van kans, die was haar doos kwijt. Mama liet duidelijk verstaan dat poes niet meer welkom was. Haar kleintjes hadden de hoogste prioriteit.
Verder liet ze zich goed benaderen door de dame des huizes, ze was zeker mensen gewoon..
We lieten het gezinnetje bij ons binnenkomen en mamapoes heeft al duidelijk haar goedkeuring laten blijken. Die is nu in haar nopjes :-)
Wat een schatje en wat is ze lief voor naar baby's!
Nou, later zullen we meer van hen horen, nu laten we ze eventjes met rust  :-)

05-05-2018
Update vergiftigde kater

Een paar dagen geleden, toonden wij jullie een foto van Badr ("Badder")
Badr was aan het stuiptrekken en het vergif was al flink haar werk aan het doen.
De helse spoedrit bleek haar vruchten af te werpen, we kwamen NET op tijd.
Hij kreeg antigif ingespoten en vanwege de overprikkeling van geluid en licht, was een prikje valium hard nodig. Hij bleef 24 uur stuiptrekkingen houden, maar het verminderde wel...
Maar onze Badr heeft het gered, onze taaie rakker! Hij bleek echter wel enorm schuw te zijn, want toen hij zijn krachten weer samenbundelde, vloog hij tegen de tralies op tijdens de verzorging. Oeps!
Helaas bleek hij ook nog eens aids-positief te zijn via de snaptest, dus de western blot is nu aangevraagd.
Jullie weten dat wij een no-kill organisatie zijn, en het is niet zo omdat hij schuw is, we hem laten inslapen vanwege aids-positief. We vinden wel een manier met onze jongen. We laten hem niet in de steek.
Vandaag mochten we onze wildebras ophalen (onze dierenarts kan nu opgelucht ademen halen, haha), maar hij moet nog even een paar dagen in een prikkelarme omgeving vertoeven. Het gif is nog niet helemaal uit zijn systeem.
We komen er samen wel uit he vriendje

05-05-2018
Kantje boord

Eergisteren kregen we dramatische melding uit Genk, het werd een race tegen de klok.
De melder had een zieke kat ontdekt in de tuin, achter zijn zaak.
Wanneer wij niet meteen zouden komen, zou hij de kat LEVEND begraven. Want zoiets in zijn tuin? Nee, dat kon echt niet.
Onze gsm-draagster sloeg meteen in de stress, waarop de melder zei: " Lacht u er nu mee? U denkt dat ik het niet meen of zo." Nou, ze was zeker niet aan het lachen, geloof dat maar!
We lieten alles uit handen vallen en binnen 1 minuut zaten we al in de auto op weg naar Genk.
Daar aangekomen, was het meteen duidelijk dat deze kat vergiftigd was. Hij schokte met zijn lichaam, geen tijd te verliezen!!
Onze dierenarts stond al klaar en na een helse autorit, kreeg deze kater onmiddellijk alle tegengif ingespoten.
Het zou gaan om permetrine vergif, wat gebruikt wordt bij onkruidverdelgers.
Verder kreeg hij valium ingespoten, want hij reageerde enorm heftig op prikkels van licht en geluid.
Dit was heftig... meer spoed kon het niet zijn. En dan zullen we ook maar niet denken aan de lugubere oplossing van de melder!
Nu gaan onze gedachte uit naar deze grote ( ongecastreerde) kater, laten we hopen dat we op tijd waren. Hij kan nu alle steun wel gebruiken....

 

02-05-2018
Uithuilen en weer doorgaan

Ons stokoude poesje Hope werd in dramatische toestand gevonden. Ze was enorm onderkomen, ondervoed, stond wankel op haar pootjes en bleek blind en doof te zijn.
Onze dierenarts was erg geschrokken van haar toestand. Haar leventje hing aan een zijden draadje en er is ontzettend hard voor haar geknokt. Ze kwam de nachten door, er leek heel even progressie, maar diep van binnen wisten we wel beter...
Hope mocht nog enkele daagjes genieten van een huiselijke omgeving. Haar opvangmama gaf haar liefde, warmte en heel veel geborgenheid. Hope genoot, haar pootjes zachtjes knedend in de deken. Dat zijn kostbare momentjes, momentjes die Hope nog even kon meepikken. Maar vandaag was het moment daar... Hope was op, het was genoeg. In alle sereniteit werd ze vandaag door onze dierenarts ingeslapen, in het bijzijn van haar opvangmama...

Mooie lieve Zeda, het zat haar niet mee. Ze werd heel erg ziek.
Ze kreeg het benauwd, trok zich terug en haar oogje raakte enorm ontstoken. Een ritje naar de dierenarts, het was foute boel. Op de foto zag men heel veel vocht op de longen, het hartje was niet eens meer te zien!
Bijna een week heeft Zeda bij onze dierenarts gelegen, in de zuurstoftent met de nodige medicaties. Ze was weer even uit de gevarenzone en mocht terug naar de opvang.
Zeda werd wederom slecht en moest opnieuw in opname. In al die tijd geen verbetering op de foto's en alweer waren haar oog enorm gezwollen....
Gisteren kwamen we samen met de dierenarts. Er moest een beslissing worden genomen. Maar toen kwam Zeda op de behandeltafel... Ons wondermooie meisje was enorm alert. Ze gaf kopjes, ze ademde heel kalm, ze wilde wat gaan wandelen, haar eetlust was weer goed. Nee. Geen beslissing nu, nu nog niet.
In overleg met de dierenarts was er nog maar 1 mogelijkheid. Een CT- scan op de universiteit in Luik. Vandaag werd de afspraak gemaakt en konden we meteen terecht.
Na een zeer delicaat longonderzoek kwam het verdict: FIP. In andere onderzoeken ( zoals bloed) was deze sluipmoordenaar niet zichtbaar, maar nu was het duidelijk.
We laten onze dieren nooit alleen, dus we bleven tot het einde bij haar. Met haar kopje in onze handen sloot ze haar oogjes, het lichtje was gedoofd. Heel rustig, zonder dat ze het in de gaten had.

Twee belangrijke zieltjes zijn vertrokken, er is voor hen gestreden, maar nu moeten we hen loslaten.
Slaap zacht lieve Hope en Zeda, nu twee twinkelende sterretjes. We moeten nog even uithuilen en diep ademhalen, maar we gaan weer verder, jullie vriendjes redden, want daar draait de vzw om... Vergeten zullen we jullie nooit, voor altijd in ons hart...

01-05-2018
Een lieverd in de opvang

Eergisternacht kregen we een melding van de noodcentrale politie Hasselt. Het was al heel laat, onze vrijwilligster sliep, maar de politie had een bericht ingesproken of we een katje konden gaan halen.
We waren eerst bang dat we een spoedmelding hadden gemist, maar gelukkig was dit niet het geval.
De politie had een oproep gekregen van mensen uit Dilsen Stokkem. Er stond een kater de hele tijd te miauwen voor de deur. Men kreeg hem niet weg, het begon een beetje vervelend te worden.
Terugbellen naar de politie vonden we een beetje erover, want dan moesten we het noodnummer 112 bellen ;-) We besloten een kijkje te gaan nemen op het adres.
Inderdaad, de kater zat er nog steeds, de lieve schat. Blijkbaar zou hij van niemand in de buurt zijn, maar het is zo'n ongelofelijke lieve knuffeldoos!
Die moet toch gemist worden?
Donald kroop gezellig in onze reismand, terwijl hij maar kopjes bleef uitdelen. Wat een relaxt dier <3
Maar nu gaan we op zoek! Wie o wie, kent deze schone jongen? Hij is ongecastreerd, oogt nog erg jong. En ja, superrrrr lief.
Meer info? info@vagebond.com



Adoptie
Adoptieformulier kattenbemiddeling@zwerfkat.com
0031 (0) 6-27301673 (NL)
0032 (0) 475-749636 (B)
Steunen
Belgie
IBAN: BE11001382313048
BIC: GEBABEBB

Nederland
IBAN: NL29INGB0009480375
BIC: INGBNL2A

t.a.v. Zwerfkat in Nood II,
Postbus 58, 3630 Maasmechelen
Belgie



© VZW Zwerfkat in Nood II. Alle teksten, foto's en videomateriaal vallen onder het copyright van VZW Zwerfkat in Nood II.
Geen van deze teksten, foto's of video's mogen zonder schriftelijke toestemming gebruikt worden door derden.
ANBI Status
Provincie Limburg